07 Ağustos 2012, Salı

Asker ailelerinin büyük çaresizliği

Şemdinli’deki operasyonlar iki haftadır devam ederken, çocukları burada askerlik yapan ailelerin yürekleri ağızlarında. Çocuklarıyla haberleşemeyen bazı aileler Şemdinli’den bir telefon numarasını rasgele çevirip soruyor: Oğlum orada asker. Neler oluyor, bilginiz var mı?

"Önce olanları anlatmayı düşündüm, sonra ‘Burada her şey normal’ dedim"

Şemdinli tarihinin en büyük çatışmasına tanıklık ederken, burada askerlik yapan çocuklarından haber alamayan asker aileleri çaresizlik içinde. Bilgi alamayınca doğrudan Şemdinli telefon kodunu tıkladıktan sonra herhangi bir numarayı çevirenler oluyor. Böyle bir telefon alan bir Şemdinli sakini, yaşadıklarını şöyle anlatıyor:
“Bir hafta önce telefonum çaldı. Telefonu açıp ‘Alo’ dedim. İlk etapta karşı taraftan ses gelmedi. Sonra ben de Kürtçe ‘Kimsin’ dedim. Kısa bir sessizlikten sonra duyduğum ilk soru şu oldu, ‘Oğlum Şemdinli’de asker, haberiniz var mı?’ Doğrusu çok şaşırdım. Ne cevap vereceğimi bilemedim. Sonra aile kendisini tanıttı. Rize’den arıyorlarmış. Oğulları Şemdinli’de askerlik yapıyormuş. Kendisinden haber alamayan aile Şemdinli’de yaşananları bizden öğrenmek istemiş ve rasgele numaramızı çevirerek bizi aramış. Aile daha sonra bana, ‘Orada durumlar nasıl? Çatışmalar devam ediyor mu, medya Şemdinli hakkında pek bilgi vermiyor, sizce kaç asker hayatını kaybetti?’ gibi sorular sordu. Olan biten her şeyi olduğu gibi aileye aktarmayı düşündüm. Ama sonra bunun yanlış olduğunu anladım. Burada her şeyin normal olduğunu ve medyanın operasyonları abarttığını söyledim. Çünkü aileyi teselli etmek istedim. Doğrusu onlar da pek inanmadı.”

"Asker aileleri önce askeri sonra beni arıyor"

Altı yıldır Şemdinli’de muhabirlik yapan Azer Demir de birçok kez benzer duruma tanıklık etmiş. Gazeteci olduğu için ailelerin resmi kaynaklardan sonra ilk olarak kendisini aradığını söylüyor:
“Yaklaşık bir ay önce Şemdinli’de çatışmalar şiddetlenmişti. Bir gün telefonum çaldı. Isparta’dan bir aile arıyordu. Bana oğlunun askerlik için Hakkâri’ye geldiğini, oradan Yüksekova’ya gönderildiğini, son olarak da Şemdinli merkezine gittiğini söyledi. Ancak Şemdinli’de olup olmadığını öğrenememişlerdi. Ben de onlara buradaki askeri yetkililerin telefonunu verdim. Yetkililerden de bilgi alamamışlar. Kısa bir araştırma sonucunda oğullarının operasyon bölgesi olan Tekeli Karakolu’nda olduğunu öğrenip bildirdim.”