ASTSUBAYLAR-1 : ARTIK SESİMİZİ DUYUN

 

Silahlı Kuvvetler’in bel kemiği olan astsubaylar, sorunları için çare arıyor. Kahramanların sıkıntıların ve dertlerini Güneş gazetesi yetkililerin dikkatine sunuyor

 

 

Silahlı Kuvvetler Yasası’na göre astsubay okullarında yetişerek Silahlı Kuvvetlere katılan astsubay çavuştan astsubay kıdemli başçavuşa kadar rütbesi olan, ordudaki tanımlamaları ile "gedikli" askerler…

 

İç güvenlikten asayişe, depremden sel felaketine, kargaşadan anarşiye, sağlık hizmetlerinden bölücü terörle mücadeleye kadar, ordunun her kademesinde görev yapan, kahraman "Mehmetçikler…"

 

 

Yıllardan beri çözülemeyen sorunlarını uzun zamandır sosyal medya başta olmak üzere haber haline getirmeyen radyo ve televizyon,  yazmayan gazete ve köşe yazarı kalmadı. Şikâyetleri o kadar çoktu ki, onların sorunlarıyla ilgili de; neredeyse konuşmayan milletvekili, bakan ve bürokrat kalmadı. Hatta konuyla ilgili uzun süre suskun kalan TSK bile bir müddet sonra fikir beyan etmek zorunda kaldı. Bitti mi? Bitmedi. Sesleri o kadar çok çıktı ki, Başbakan ve Cumhurbaşkanı bile onların sorunları konusunda yorum yaptılar.

 

 

Az gittiler, uz gittiler ama sorunların aşımı konusunda kelimenin tam anlamı ile sadece bir arpa boyu yol gittiler. Şimdi "Lütfen artık sesimizi duyun ve çözüm olun" diye haykıran astsubayların sorunlarına bir seste gazetemiz GÜNEŞ’ten geliyor.

 

 

2002 yılından itibaren hükümet tarafından özlük hakları ile ilgili herhangi bir iyileştirme yapılmadığını anlatan astsubaylar kelimenin tam anlamıyla ìdert küpüne" dönmüş vaziyetteler. Kendilerini  "Ordu içindeki büyük ordu" olarak değerlendirip subaylar ile er ve erbaşlar arasında görev yapan "ordunun direği" diye tanımlayan astsubaylar neler anlattılar neler. Görev başındakini, emeklisini ve ailelerini de hesaba katarsak onlar neredeyse 1 milyon kişilik büyük bir aile.

 

Şu anda 100 bin emekli, 34 bin muvazzaf subay, 97 bin de muvazzaf astsubay var. Diğer bir deyişle, TSK’daki her komutandan 3’ü astsubay düşüyor. Çalışma koşulları, sosyal hakları, emeklilik tazminatları, görev tazminatları, lojman kontenjanları, uzun nöbetler, resen emeklilik meselesi başta olmak üzere bir de psikolojik baskı ve itibar zedelenmesinden dert yanan astsubaylar ne mi istiyor?

 

 

Amacımız orduda kesinlikle subay astsubay çatışması yaratmak değildir diye söze başlayan gedikliler, subay ve astsubay grubu arasındaki makasın biraz olsun kapatılması talepleri ile söze başlayıp isteklerini şöyle sıralıyorlar;

 

 

-Birinci derecenin, 4’üncü kademesine yükselmemize rağmen, ek göstergelerimizin 3600 olarak kalması emekliliğimizde maaşlarımızın yoksulluk sınırı altına düşmesine neden oluyor. Ayrıca yarbay ve üst rütbeli personel, bizlere göre hem çalışırken, hem de emeklilik durumunda maaşları ile birlikte ödenen makam tazminatından bizlerin yararlanamaması.

 

-Çalışan ve emekli astsubayların aynı hizmet yılı ve öğrenimine sahip subaylara göre hem çalışırken, hem de emeklilikte yarı yarıya maaş alması.

 

-Aynı işe aynı yerde yaptıkları veya aynı öğrenimi gördükleri halde (paraşüt, komando, hudut ve operasyon birliklerinde görev yapma, sayman, teknisyen, ikmal, vs) astsubaylara Anayasa’mızın 55 maddesi uyarınca subayların yarısı oranında ki aykırılığın düzeltilmesi.

 

-Makam, temsil ve görev tazminatı almayan emniyet ve Mit mensuplarına emekliliklerinde ödenen 100 TL zammın astsubaylara da ödenmemesine.

 

-OYAK ve bağlı kuruluşların temsil, yönetim ve denetiminde söz sahibi olmak.

 

-Personel mevcudumuza göre orduevi, kamp ve sosyal tesislerden istifade oranımızın çok düşük olması.

 

-Yürürlükte bulunan mevzuat hükümlerine göre mevcut lojmanların yüzde 55íinin subay, yüzde 40íının astsubay ve yüzde 5íinin sivil memur ve uzman erbaşlara tahsis edildiği bir ortamda. Büyükşehirler haricinde subaylar için lojman problemi olmazken, 5 astsubaya 1 lojman, 15 sivil memur ile uzman erbaşlara 1 lojman tahsis mağduriyetinin giderilmesi.

 

-211 sayılı iç hizmet kanunu ve 926 sayılı personel kanununun anayasa eşitlik, insan hakları ile adil yaşam ve çalışma koşullarına göre yeniden düzenlenmesi.

 

-Yurtdışı geçici ve sürekli görevlendirmelerde astsubay kontenjan ve kadrolarının çok düşük olması.

 

-Savaşta ve barışta omuz omuza çalıştığımız ve her fırsatta bir aile olduğumuzu söylediğimiz subaylar ile sosyal haklar konusunda ayrı tutulmamızın giderilmesi.

 

-Çalışırken üzerimizde sorumluluğumuzun çok fazla olmasına rağmen eşdeğer bir yetkiye sahip olmamızın sağlanması.

 

 

 

Astsubaylar hak ettikleri dereceden göreve başlatılmıyor tazminatları ödenmiyor. Büyük bölümü zorunlu olarak 3 ve 2nci derecelerden emekli edildiler emsallerinin maaşlarına ulaşamıyorlar.

 

İşçi emeklisinden bile az maaşla yaşam savaşı veren ast subaylar ise milli piyango satıcılığı, koruma görevlisi, şoförlük, inşaat işçiliği gibi yaşlarına, sosyal durumlarına uygun olmayan işlerde çalışıyorlar. İşte sizlere yaşadığım gerçek bir hikâye;

 

 

Sık sık küçük alışverişler için gittiğim evimin tam karşısındaki hipermarketin kapısında tanıdım onu. Çok temiz ve kibar bir yüzü, kıyafeti kibar ve çekingen davranışları vardı; Hiç yüksek sesle "Milli piyango size de çıkabilir" dediğini duymadım. Piyango bileti değil sanki esrar satıyordu.  Birkaç kez "hayırlı işler" diyerek geçtim yanından. Beni görünce avcı görmüş ürkek bir ceylanın huzursuzluğunu duyuyor, başka tarafa bakıyordu. "Neden emekli astsubay olduğunuzu gizlediniz" dedim. "Utandım ağabey" diyebildi. "Bu da bir iş namusumuzla para kazanıyoruz ama bu yaşamı hak etmedim. Malulen 3’üncü dereceden emekli oldum, işletme mezunuyum, askerlik dışında bir mesleğimiz kariyerimiz yok aldığım açlık sınırındaki maaşla zor geçinmeye çalışırken birde  üniversitede evlat okuyorum son çare bu işi yapıyorum ama…" Sözünün sonunu getiremedi gözlerinden yaşlar döküldü arkasını döndü ve hızla uzaklaştı.

 

 

1978 yılında Keşan’da mutfak görevindeydim. Bl.K.nının özel kurt köpeklerine Er istihkakı kıymadan vermediğim için (daha doğrusu sorumluluğum gereği veremediğim için) mutfağa kadar gelip ana-avrat söven Bl.K.nı ile kavga ettik. Birlik Komutanı beni, Askeri Mahkeme’ye, bölük komutanını da disiplin mahkemesine verdi. Mahkeme cesurca, korkmadan ifade veren üç er sayesinde beni suçlu bulmadı. Dosyamı Tümen adli müşavirliğine iade etti ve disiplin mahkemesine gönderdi. Ama zamanın Tümen komutanı, Bölük komutanının birlik içindeki prestijini bozduğum için davayı veto etti. Mahkeme de bana 10 gün hapis cezası verdi, Askeri Yargıtay da onayladı. 6.5 gün hapis yatıp çıktım. Bu cezadan sonra çektiğim cezaların devamını madde madde yazmak istiyorum.

 

1… Çalıştığım 11 Ay- 23,5 gün çalışmamışım sayıldı.

 

2.. Bir yıl geç terfi ettim.

 

3… Devre arkadaşlarımın ast’ı oldum.

 

4… Sicilim bozulduğu için;

 

a… Subaylık sınavlarına giremedim

 

 b… Yurt dışı görev hakkım kaldırıldı

 

5… Emekli olurken emekli ikramiyem, OYAK param,Tasarrufu teşvik primim hep birer yıl eksik hesaplandı.

 

6…  Atandığım her birlikte sicilimi okuyan komutanlarımdan hiç şefkat görmedim.

 

7…  Son olarak 35 yıldır bir alt dereceden emekli maaşı alarak "Müebbet Cezamı" çekerken eşime de çektirmeye devam ediyorum.

 

 

    SÜRECEK