AĞLAMAK SARILMAK VAR…

İnci KAYAR

inci@habername.com

AĞLAMAK SARILMAK VAR… 

Nasıl bir destektir bu nasıl bir derdine derman olma isteğidir. Nasıl kucaklaşma nasıl ağlamadır bu. Toprağımızın, vatanımızın her bir karışı ve de her bir Mehmet’i giderken bu kadar ağlanmamıştır, bu kadar yanılmamıştır ailelere sarılarak. Nedir bu Mehmet’imin ucuz, hakir görülmesi. Ülkemin insanına ağlamayan, ülkemin insanına bu kadar candan sarılmayan, yarasına merhem olmayan gerekirse 100 Mehmet’imiz ölecek deyip Vatan Sağolsun denen bir vatanın evladı olmaya çalışmak ne kadar acı bir durumdur. Ne büyük acıdır kaybolan Mehmet’lerime, uzman çavuşuma, assubayıma, polisime ve de subayıma, sivil vatandaşıma. Ne büyük acıdır ailelerine içten sarılmamak, içten gözyaşı dökmemek yaralarına merhem olamamak, her türlü sorunlarına canla başla seferber olamamak. Şehitlerimiz, gazilerimiz yanında günlerdir haber alınamayan sadece Allaha el açarak dualarla, yakarışlarla bulunmaya çalışılan canlarımız, babalar, anneler, evlatlar. Bulunan kayıpları için bile sevinçleri boğazlarında düğümlenen ailelerin bunları yaşaması ne acıdır. 

Ne acıdır, her gün her gece savaş varmışcasına şu kadar şehit var bu kadar yaralı var bu kadar eve ateş düştü hadi devlet merasimi hadi toprağa vermeler hadi şehit oldu demeler. Sen, ben o hepimiz devlet merasimi yapıp dönüyoruz –rabbim dağlara taşlara ölümü vermiş dayanamamışlar. İnsanlara vermiş aa bakmış bir yanda cenaze bir yanda düğün alayı. Bunlar dayanır demiş.- Ama bizim özümüzde hamurumuzda bir de insanlığımız var verdiğim canı ben alırım diyen Rabbimin kelamı var. Nasıl unuturuz tüm bunları. Bir yeri bir canı yem yaparken önemsemezken diğer yandan komşularımıza ağlarız. Elbette ki komşun açken rahatsızken sen rahat olamazsın. Ama bir söz daha vardır ki sen ve milletin iyi olmazsa onları egale edersen ele nasıl yardımın olur. Onun hakkını savunurken vatanının, insanının hakkı niye göz ardı edilir. 

Can, hayat, değerler, vatan yokmuş gibi, sarılacak kendi acıyan canın yokmuş gibi davranıp da –kim ucuz kim ucuz elin çocuğu ele ucuz-zihniyetiyle Mehmet gitmiş banane bir Mehmet daha var düşüncesiyle, vatan gitmiş banane bir vatan daha bulunur düşüncesiyle nereye kadar. 

Vatanın doğusu gitmiş elden banane, İmralı’daki talimat vermiş talepler belki de kabul olmuş açlara emir gelmiş artık zafer bizimdir denip menüleri zenginleşme yoluna gitsin diye talimat verilmiş banane, Hatay gitmiş Suriyeliler polisimizi vatandaşımı dövmüş banane, bir tır para akıyor onlara ve benim vatandaşım çöpten hala yiyecek aramakta banane, işsizim artmış banane. Themis’in gözleri kapalıydı ki gören gözleriyle değil yani nefsiyle hırsıyla değil de hakla karar vermeyi başarsın diye artık elleri, kolları, ayakları da bağlanmış banane. Yani kısaca banane de banane. 

Mehmet’ler nurla yatın, kayıplar bekleyin az daha işimiz var bizim, aileleler susun konuşmayın nasıl olsa 2 akrabanıza iş imkanı ve belki de birer ev düşecek ne de olsa yaşam devam ediyor. Yeni Mehmet’ler Ayşe’ler geliyor zaten her dakika sevinin oğlumuz oldu diye Vatan Sağolsun…